Nederland vergrijst en dat heeft een dubbel effect op de zorg. Er gaat een hele generatie zorgmedewerkers met pensioen, terwijl er steeds meer ouderen zijn met een zorgbehoefte. Daarnaast neemt de huidige samenleving steeds meer de vorm aan van een participatiemaatschappij. Participatiewet, jeugdwet en de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning hebben het zorgsysteem ingrijpend veranderd. Voor ouderen betekent dit dat ze lang mogelijk zelfstandig thuis moeten blijven wonen met hulp vanuit hun sociale vangnet en zo min mogelijk in een instelling vertoeven. Enkel ouderen met een complexe zorgvraag worden vanwege het beleid nog opgenomen in een verpleeghuis. Zo zijn er steeds meer die tussen wal en schip vallen; er is geen aansluiting tussen zelfstandig wonen en het verpleeghuis.
Daarnaast speelt privatisering een belangrijke rol. Investeerders vallen de markt binnen en verzorgingstehuizen zijn steeds meer op zoek naar uitbreidingspakketten. In deze pakketten betaalt de cliënt een deel van de zorg voor extra’s, zoals bijvoorbeeld een extra grote kamer.
Inmiddels klinkt steeds vaker de wens om marktwerking en concurrentie in de zorg terug te dringen. Zo blijft het zorglandschap veranderen, terwijl niet elke aanbieder daar gemakkelijk in mee kan blijven gaan. Ondersteuning is dan een uitkomst.